کسی که چندین سال روزه نگرفته و توبه کرده است ولی برای ادای کفاره افطار عمدی، توان جسمی برای روزه گرفتن و توان مالی برای پرداخت پول کفاره را ندارد، وظیفه او چیست؟
بیماری که بر اساس دانش پزشکی امروز، امیدی به شفا و یا بهبود او وجود ندارد و با استفاده از دستگاه ممکن است چند روز بیشتر زنده بماند، آیا به منظور کوتاه کردن مدت درد و رنج بیمار، استفاده نکردن از دستگاه یا قطع آن جایز است؟